Na het NOJK en de bekerwedstrijd tegen Leython is MA1 aan de tweede helft van de competitie begonnen. Na wat geschuif met datums werd de eerste wedstrijd op 14 januari afgewerkt in Amstelveen tegen de vereniging waarvan de naam nu weer Martinus-AMVJ is. Op de eerste dag van het HTJT hadden de MA1 meiden al kennis gemaakt met de dadendrang van Amstelveen, maar de meeste van die meiden blijken al in de verschillende damesteams te spelen. De tegenstander van vanmiddag is vers gepromoveerd uit de eerste klasse en had tussen begin september en half december op Dinto-achtige manier huisgehouden in die competitie. Zij hebben daar acht keer met 4-0 gewonnen en wilden die reeks maar wat graag voortzetten. Onze meiden waren net op tijd aan mogelijke degradatie ontsnapt en willen nu laten zien dat ze terecht in de hoofdklasse zijn gebleven.

Jammer genoeg voor MA1 heeft Nina een toptransfer gemaakt naar dames 3. Hopelijk wil ze haar “oude” maatjes af en toe nog helpen. Dat was vandaag eigenlijk hard nodig, want tijdens de warming-up bleek dat Maxime teveel last had van een onwillige spier in haar schouder. De passer-loper spoeling was daardoor wel heel dun. Yvette en Evelien moesten Amstelveen vanaf de zijkanten bestoken.

Carol stuurde in de eerste set Judith, Yvette, Nadine, Mara, Evelien en Meike op Amstelveen af. Marike en Melissa begonnen aan de kant, maar waren klaar om in te vallen. Amstelveen liet de ambities voor deze middag direct blijken aan VCH, want de eerste punten waren voor hen. Ze gingen nog even door met scoren tot dat bij punten Carol ingreep met een time-out. In de tussentijd had Nadine met twee punten wel iets aan de achterstand gedaan. Na de 30 seconden tussenstop haalde Evelien de service terug en produceerde Nadine een punt direct uit de service. Vanaf 7-4 begon het aardig te lopen bij MA1. Judith bediende eerst Meike in het midden. Dat punt gaf Mara de gelegenheid om twee keer te serveren zonder dat de bal terug kwam van Amstelveen. Het golfde zo aardig op en neer. Na 7-4 werd het 7-7, vervolgens 9-7, 9-9. Amstelveen liep daarna weer uit, maar raakte toen van slag door 4 fouten achter elkaar te produceren. Van die verwarring maakten de VCH meiden aan de hand van Judith en Nadine, met een mooi blok en twee middenaanvallen gebruik, zodat het ineens 12-17 stond. Het was een rare set waarin het scoren van een aantal punten achter elkaar verlammend werkte. De voorsprong van 5 punten verdween net zo snel als die was bereikt. Het inzetten van Marike als diagonaal als verrassings-zet gaf de ploeg een nieuwe impuls en VCH kwam weer voor. Doordat VCH in het slot van de set een paar fouten wist af te dwingen bij Amstelveen trokken onze meiden met 21-25 aan het langste eind. Een mooi begin van de wedstrijd.

Toen kwam set twee. Daar kan ik heel veel over schrijven of heel weinig. Gelukkig is de keus aan mij. Wat is het juiste woord zo’n set? Geen idee, maar 25-9 voor Amstelveen, dat zegt genoeg. Het was cruciaal voor de rest van de wedstrijd.

Een donderspeech hadden de meiden even nodig en die kregen ze en die hielp ook. In de derde set stond er weer een volleybalteam. Amstelveen nam eerst een paar punten voorsprong en gunde VCH een punt door de bal in het net te slaan. Daarna hielpen Nadine en Mara MA1 over het dode punt. Met drie blocks achter elkaar waar Judith, Marike en Nadine bij betrokken waren was het weer gelijk bij 10-10. Daarna was het VCH dat de voorsprong nam. Die bouwden de meiden uit tot 5 punten onder meer door een strakke ace van Yvette. Van de laatste 5 punten nam Marike er 4 voor haar rekening. Amstelveen sloeg de set letterlijk uit bij 25-16 voor VCH.

In elk geval twee punten in de tas en hopelijk zou het daar niet bij blijven, maar Amstelveen wilde ook meer. In set 4 was het weer de rode brigade die de toon aangaf. Het was duidelijk weer een mindere set van VCH die met 25-15 verloren ging. Op 19-15 hadden we nog een beetje hoop dat set 4 de laatste was, maar daarna stoomde Amstelveen in een rechte lijn naar setwinst en daarmee sleepten zij een 5^e set uit het vuur.

Ook de laatste set was nog behoorlijk spannend. Na een voorsprong voor VCH van 5-1 leek het de goede kant op te gaan voor onze meiden, maar Amstelveen kwam weer langszij. Het was duidelijk dat de wedstrijd slopend was, want de fouten vlogen van twee kanten over het veld. Eigenlijk van 3 kanten, want ook vanaf de bok werd gedeeld in het foutenfestival. Toen de rook was opgetrokken en de emotie over scheidsrechter beslissingen waren bedaard bleef VCH met een kater achter, want de laatste set ging met 15-12 naar Amstelveen. De meiden hoeven gelukkig niet lang te wachten op revanche, want 7 dagen na deze wedstrijd komt Amstelveen naar de FBK. Eens kijken of ik daar op basis van de beelden ook nog iets van kan maken.