Een prijs voor de meest verkochte loten:  Een volleybal herenwedstrijd in de topdivisie bijwonen!

Zaterdag 25 maart 2017 om 18:30 uur stipt staan wij, ouders met de twee uitverkoren mini’s, Robin en Felicia, langs de zijlijn van het volleybalveld in de, zo te zien spiksplinternieuwe, topsporthal in Koog aan de Zaan. Ze zijn in enthousiaste afwachting van wat ze gaan meemaken. Een volleybalwedstrijd in de topdivisie van de heren; hoe zou dat gaan?

Lange mannen lopen rustig wat door elkaar en spelen een balletje naar elkaar over. Even later begroeten we de trainer van Heren 1 VV Zaanstad: Vincent Pirovano. Om 18:55 uur zal de warming-up van hen en de tegenstander Volley Tilburg beginnen en mogen Robin en Felicia meetrainen.

Maar terwijl we wachten op het begin van de warming-up nemen we een kijkje in een andere zaal waar de dames van Zaanstad spelen. Gefascineerd kijken we samen naar de houdingen bij de service; handen achter het hoofd, vingers in elkaar gestrengeld, handen naar voren, hand achter de bil, twee of drie vingers aangevend. Geen idee, wat het betekent! We horen de spelers aan de kant zingen: ‘twee, twee, twee’ en later ‘één, één, één’, weer volstrekt onbegrijpelijk en ook de gebaren van de scheidsrechter zijn regelrechte geheimtaal.

Na een korte, maar pittige warming-up, zijn Felicia en Robin wel toe aan wat rust.

Gelukkig begint de wedstrijd om 19.30 uur. Samen met het Zaanse volleybal team, geven Felicia en Robin een hand aan de tegenstander en nestelen zich uitgelaten op de VIP tribune bij de spelers.

De ouders mogen vanaf de publiekstribune meekijken. Het programmaboekje zegt dat Volley Tilburg een onbekende speler is voor Zaanstad en op papier zijn zij de lastigste. Het belooft een spannende pot te worden.

Tijdens de zeer spannende wedstrijd kregen beide dames nog een pannenkoek en wat te drinken. En na de wedstrijd mochten ze nog langs alle spelers van VV Zaanstad voor handtekeningen.

Robin:
Ik had niet verwacht dat ik het zou winnen. Om eerlijk te zijn had ik ook niet heel veel lootjes verkocht. Het was een eer om op een vip plekje te zitten, waarvan je de wedstrijd van Heren 1 heel goed kon zien. De wedstrijden waren ook heel spannend! Team Zaanstad (het team waar ik en Felicia voor waren) won gelukkig. Het leek eerst of team Tilburg ging winnen maar we wonnen op het nippertje. Daarbij was het ook heel gezellig om een nieuwe vriendin te maken. We vonden het super goed met elkaar, en als Zaanstad een punt scoorde, gingen we uit ons dak! Maar aan alles komt een einde, dus ook aan dit het was super jammer dat ik ook weer naar huis toe moest. Het was wel heel laat na de wedstrijd, dus in bed sliep ik meteen!

Felicia:
Toen we aankwamen in de zaal, vertelde de coach dat we met de warming-up mochten meedoen. Maar eerst keken we bij de dames die ook een wedstrijd aan het spelen waren. Ze smashten heel hard!
Voordat de wedstrijd begon, mochten we ook iedereen een hand geven. Dat was wel spannend, maar de handen van de spelers waren ook erg plakkerig en zweterig.
Toen de wedstrijd begon, mochten we op de VIP bank zitten. En elke keer als er pauze was, dan werd er keihard muziek gespeeld. Robin en ik gingen hier steeds weer op dansen (wel zittend hoor). Maar dat was wel erg leuk.
En gelukkig hadden we gewonnen! Het was erg spannend en op het eind mochten we handtekeningen vragen. Dat vond ik erg tof!